Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

μολις ξυπνησα.....


11:05 ξύπνησα να πάω τουαλέτα , επέστρεψα στο κρεβάτι και έπιασα το βιβλίο ‘’το ταξίδι στο δρόμο του μεταξιού με τον Συαντζανγκ’’ , ένας μονάχος βουδιστής κινέζος τον 7ο αιώνα αποφασίζει να ταξιδέψει μέχρι την Ινδία για να γνωρίσει ότι έχει σχέση με τον βουδισμό, ένα ταξίδι 15 χρόνων με πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες ,  γεμάτο εμπειρίες και γνώση . ένα τηλεφώνημα με διακόπτει από την ανάγνωση, είναι ευχάριστο , είναι μια γιορτή σήμερα που σχεδόν πάντα ξεχνάω , αδικαιολόγητος αισθάνομαι . φτιάχνω ένα καφεδάκι και ξεφυλλίζω ένα φρη πρες , διαβάζω το εντιτοριαλ, τα καλλιτεχνικά πράγματα που θα γίνουν σ’ αυτήν την ταλαίπωρη πόλη  και την συνέντευξη ενός νέου παιδιού καλλιτέχνη ‘’the golden kid’’όπως τον αποκαλούν , πρόσωπο γνωστό στα μέρη που συχνάζω. Ένα κουτάκι σπίρτα πάνω στο γραφείο , κόκκινο, από ένα μπαρ στα Εξάρχεια, έχει μείνει να μου θυμίζει το όλα είναι ένα βήμα πριν να καούν , και δίπλα με περιμένει ένα σακουλάκι με βολβούς που αγόρασα χθες για να τους φυτέψω ,κρόκους  και ίριδες , το ρολοι στο pc δειχνει 12:19 …….