Τις ηλιόλουστες μέρες …

…..η μελαγχολία βαράει κόκκινο.

…..τα όνειρα της νύχτας εφιάλτης της μέρας .

…..τα πρόσωπα σας πίσω από μάσκες που καίγονται.

…..οι δρόμοι πιο έρημοι από ποτέ .

…..δεν με αναγνωρίζει κανείς , δεν με αναζητά κανείς , δεν αναγνωρίζω κανέναν  .

…..ζω σε μια μαύρη τρύπα .

…..παρακολουθώ τις ψεύτικες αντανακλάσεις σας .

…..οι σκέψεις μου φυλακίζουν το σώμα μου.

…..η ζωή είναι το πιο μεγάλο ψέμα .

…..φωτογραφίζω με ανοιχτό διάγραμμα και όλα καίγονται .

…..οι σκέψεις μου παράθυρα ανοιχτά .

…..

…..καπνίζω πιο πολύ από ποτέ .

…..η πορεία μας  δεν είναι καν παράλληλη .

…..τα μικρά ψέματα φυτρώνουν  σαν τα μανιτάρια , μια μέρα υγρή στο μαγεμένο δασός.

…..η παγωνιά είναι αφόρητη……

υ.γ. αφιερωμένο στον σκύλο μου τον Αργο , όπου σήμερα δάγκωσε τη μανά μου.

Υ.γ. αφιερωμένο στο μακρινό μου φίλο που μου διέκοψε τη σκέψη για να μου θυμίσει το πόσο μάταια είναι όλα , και το πόσο άδικοι είμαστε .

Υ.γ.  αφιερωμένο σε σένα ….

Σκέψεις μιας όμορφης μέρας .