μολις ξυπνησα.....

11:05 ξύπνησα να πάω τουαλέτα , επέστρεψα στο κρεβάτι και έπιασα το βιβλίο ‘’το ταξίδι στο δρόμο του μεταξιού με τον Συαντζανγκ’’ , ένας μονάχος βουδιστής κινέζος τον 7^ο αιώνα αποφασίζει να ταξιδέψει μέχρι την Ινδία για να γνωρίσει ότι έχει σχέση με τον βουδισμό, ένα ταξίδι 15 χρόνων με πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες ,  γεμάτο εμπειρίες και γνώση . ένα τηλεφώνημα με διακόπτει από την ανάγνωση, είναι ευχάριστο , είναι μια γιορτή σήμερα που σχεδόν πάντα ξεχνάω , αδικαιολόγητος αισθάνομαι . φτιάχνω ένα καφεδάκι και ξεφυλλίζω ένα φρη πρες , διαβάζω το εντιτοριαλ, τα καλλιτεχνικά πράγματα που θα γίνουν σ’ αυτήν την ταλαίπωρη πόλη  και την συνέντευξη ενός νέου παιδιού καλλιτέχνη ‘’the golden kid’’όπως τον αποκαλούν , πρόσωπο γνωστό στα μέρη που συχνάζω. Ένα κουτάκι σπίρτα πάνω στο γραφείο , κόκκινο, από ένα μπαρ στα Εξάρχεια, έχει μείνει να μου θυμίζει το όλα είναι ένα βήμα πριν να καούν , και δίπλα με περιμένει ένα σακουλάκι με βολβούς που αγόρασα χθες για να τους φυτέψω ,κρόκους  και ίριδες , το ρολοι στο pc δειχνει 12:19 …….