Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ο σκορπιος κι ο βατραχος

Ο βάτραχος κάθονταν αμέριμνος στην άκρη του ποταμού , όταν τον πλησιάζει ένας σκορπιός ,
Να σου πω βάτραχε , μπορείς να με περάσεις απέναντι ?
Μα τι λες σκορπιέ εσύ θα με τσιμπήσεις του λέει ο βάτραχος .
Μα αν σε τσιμπήσω θα πνιγώ , απαντάει ο σκορπιός .
Δεν σου έχω εμπιστοσύνη του λέει ο βάτραχος .
Μα έλα τώρα δεν πρόκειται να σου κάνω τίποτα , θέλω να περάσω απέναντι μόνο .
Δεν σε πιστεύω του λέει ο βάτραχος .
Με τα πολλά κατάφερε ο σκορπιός να τον πείσει να τον κουβαλήσει στην πλάτη του  , απέναντι , αφού του ορκίσθηκε ότι δεν πρόκειται να τον τσιμπήσει γιατί θα πνίγονταν και ο ίδιος .
Είναι περίπου στα μισά του ποταμού και ο σκορπιός ξαφνικά γυρίζει τη δηλητηριώδη ουρά του και τσιμπάει το βάτραχο .
Προλαβαίνει ο βάτραχος και του λέει , μα τώρα θα  πεθάνουμε και οι δυο  .
Ναι άπαντα ο σκορπιός ,αλλά δεν μπορώ να πάω ενάντια στη φύση μου .

υ.γ. ουτε κι εγω μπορω να εναντιωθω στη φυση μου.
υ.γ. Να προσπαθείς , ξανά , να προσπαθείς και να αποτυγχάνεις , να αποτυγχάνεις ξανά , να αποτυγχάνεις πιο καλά την άλλη φορά.

14 σχόλια:

Kος Μηδενικός είπε...

Η χαρά του μαζοχισμού λέγεται αυτό, αλλά τελοσπάντων! Χαχαχα!! Σίγουρα πολλές στεκόμαστε αδύναμοι μπροστά στις τάσεις της φύσης μας. Από την άλλη όμως είναι και δείγμα εξυπνάδας να μαθαίνουμε από τις ατέλειες της φύσης μας. Ο δρόμος για την τελειότητα δεν υπάρχει και δεν τον θέλω κιόλας, αλλά τουλάχιστον ας νιώθω ότι εξελίσσομαι στα σκαλοπάτια της ανθρώπινης πυραμίδας. Btw νομίζω ότι τώρα έχω φύγει από το στάδιο της αμοιβάδας...χαχαχαχαχαχα!!!

[de Saint-Exupéry] είπε...

Ετσι ειναι μερικοι ανθρωποι ειναι απο τη φυση τους καπως και οσο και να θελουν και να προσπαθησουν ΔΕΝ γινεται να αλλαξουν..ετσι θα μεινουν μια ζωη

{.πavλος.} είπε...

akoma kai h fysh dinei epiloges gia diaforopoihsh...its called natural selection [fysikh epilogh]...symvainei kai stous an8rwpous otan 8eloun... :) filia.

nikos είπε...

Βρε προσπάθησε εσύ και ποτέ δεν ξέρεις...

Constantine είπε...

Αν αυτό που γράφεις είναι για τον εαυτό σου, τότε κάνεις λάθος. Μπορείς να αλλάξεις. Αν είναι για κάποιον άλλον, τότε εκεί δεν θα είναι ποτέ αρκετή μόνο η δική σου παρέμβαση.

Ανώνυμος είπε...

Oxi oxi oxi oxi.Min mperdeuese.Eimaste anthropoi.Pigenoume kontra stin fisi mas edo kai 2010 xronia file mou.Apo tin stigmi pou arxisame na ftiaxnoume,na dimiourgoume.na 3eskizoume tin fisi gia tis protes iles.NAI pigame kontra stin fisi.Allo tora pou mas ekdikeite.Ola einai sto mialo kai stin 3ixi.Exe pisti se esena.Kai piste3e me.Den tha tsimpiseis to batraxo.

Xereto.Deerman.

ιμερος είπε...

zero point.....και ποιος ανθρωπος δεν πασχει απο μαζοχισμο εστω και λιγο , παντως με τον σκορπιο δεν ταυτιζομαι , αλλα ουτε και με το βατραχο , ειναι αλλα στοιχεια της φυσης μου που δεν μπορω να αποφυγω.

ιμερος είπε...

τζενη.....καθε μερα αλλαζουμε ποτε δεν ημαστε ιδιοι ,απλα δεν το καταλαβαινουμε .

ιμερος είπε...

παυλος....συμβαινει και στις καλυτερες οικογενειες λολ , πολλα φιλια !!!

ιμερος είπε...

νικος ....προσπαθεις οταν υπαρχουν στοιχεια , διαφορετικα ας .....

ιμερος είπε...

constantine....με αφορα , αλλα οχι με τη φυση του σκορπιου , δεν προκειται να δηλητηριασω καποιον .
προσπαθω να βγαζω τα καλα στοιχεια της φυσης μου.

ιμερος είπε...

αγαπητε deerman....να τον φιλησω θελω :))

sCaTterBraiN είπε...

τον ήξερα αυτόν το μύθο. σαν άνθρωποι μπορούμε να εναντιωθούμε στη φύση μας - αν αυτό είναι καλό ή όχι δεν μπορώ να το ξέρω, ίσως εξαρτάται από την περίσταση. πάντως, αν είσαι βάτραχος μείνε μακριά από σκορπιούς και αν είσαι σκορπιός - τα πράγματα είναι στο χέρι σου (ή στο κεντρί σου). αν μη τι άλλο μην περνάς ποτάμια πάνω σε βατράχους.
πολύ σοφή κουβέντα το "Να προσπαθείς , ξανά , να προσπαθείς και να αποτυγχάνεις , να αποτυγχάνεις ξανά , να αποτυγχάνεις πιο καλά την άλλη φορά." αλλά θέλει τεράστια ψυχικά αποθέματα. εγώ ακολουθώ το να προσπαθείς. αν αποτύχεις βρες κάποιον να το φορτώσεις και προσπάθησε κάτι άλλο."
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Είναι γεγονός ότι η βασική μας φύση δεν αλλάζει εύκολα και μια πρώτη ρεαλιστική προσέγγιση θάταν αυτή την φύση μας, όποια κι αν είναι, τα φυσικά μας χαρακτηριστικά και τις κλίσεις, να προσπαθούμε να τα κάνουμε να λειτουργούς προς όφελός μας, να τα αξιοποιούμε σωστά. Αυτό προϋποθέτει, όμως, ως πρώτα απαραίτητα βήματα την γνώση και την αποδοχή της φύσης μας, των χαρακτηριστικών, των δυνατοτήτων μας.
Μια πιο φιλοσοφική προσέγγιση,ωστόσο, θα υπαγόρευε την συνειδητή προσπάθεια αλλαγής, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά εκείνα τα χαρακτηριοστικά, που δεν θεωρούμε θετικά ούτε για μας ούτε για τους γύρω μας. Δεν είναι εύκολο αυτό, αλλά είναι μεγάλη πρόκληση. Άλλωστε, υπάρχουν και πολλοί, που πιστεύουν ότι η αποδοχή μιας κατάστασης είναι ήδη μια ήττα της προσωπικότητας!
Δεν ξέρω, λοιπόν, αν υπάρχει στο ζήτημα, που θέτεις, "σωστή" και "αντικειμενική", δηλαδή μία και μόνον μία απάντηση. Ίσως θάπρεπε να το πιάσουμε από το τι μας κάνει ευτυχισμένους, τι μας θέτει σε αρμονία με τον εαυτό μας, τι έχουμε πραγματικά ανάγκη...
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με κάποια αυτογνωσία και βλέπουμε το πώς θα πορευθούμε κατόπιν!