Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

η βολτα μου....

Κυριακή μεσημέρι προς απόγευμα , κάνω μια βόλτα στο κέντρο με τη φωτογραφική έτοιμη να καταγράψει στιγμές ανθρώπων , κάνει παγωνιά , έτσι νοιώθω και τη ματιά μου παγωμένη , δεν μπορώ να διακρίνω τίποτα , τίποτα  για ένα κλικ , για πολλά κλικ, οι άνθρωποι μου φαίνονται διάφανοι πιο πολύ κι από τις σκιές τους . κάνω ένα τηλεφώνημα, σε απόγνωση να βρω παρέα για καφέ , θετική απάντηση , θα βρεθούμε μετα από καμία ώρα , στο καφέ που είχαμε πάει και την άλλη φορά( αλλά τελικά πήγαν σε κάποιο που δεν είχαμε πάει ποτέ εκεί κοντά ) . κατηφορίζω την Ερμού , καθαρίζουν τον πεζόδρομο από τα απομεινάρια του παζαριού. Φτάνω στο καφέ βρίσκω τραπέζι κοντά στο παράθυρο , λίγες παρέες , κυριακάτικες κουβέντες που μπερδεύονται με τις σκέψεις μου , παρατηρώ τον κόσμο που ανεβοκατεβαίνει τον πεζόδρομο , παρέες μικρές ζευγάρια , νέοι, μεγάλοι , μόνοι , σχεδόν μοναχικοί όλοι τους . έχει συννεφιά και τα χρώματα είναι υπέροχα , ένας σκύλος παίζει με ένα νεράντζι . μια νέα παρέα φτάνει στο καφέ , δυο κοπέλες γύρω στα 25-30 και μια ηλικιωμένη κύρια , υπέροχα ντυμένη (όχι υπερβολές , αλλά όμορφα και ταιριαστά ) η μόνη που σου κάνει να δώσεις προσοχή , τα μπλε μάτια της ταιριάζουν όμορφα με το υπέροχο γαλάζιο σάλι , και η ανοικτή πράσινη μπλούζα, της δίνει όλη τη χαρά  που της έχει αφαιρέσει ο χρόνος . οι σκέψεις σαν μπαλάκι του πινγκ πονγκ τρελαμένες από το ένα θέμα στο άλλο , πως βρίσκομαι  εδώ ,προσπαθώ να θυμηθώ  τη διαδρομή .Η Ευτυχία ,  μου έρχεται στο μυαλό σαν πρόσωπο και σαν έννοια , μια σχέση που έγινε για λόγους του εσώτερου εγώ , μια σχέση που κράτησε περισσότερο από όσο  θα έπρεπε . απέναντι οι καμινάδες της τεχνοπολης , το γκάζι , ένας άλλος κόσμος , τα δέντρα έχουν ξεγυμνωθεί και μπορώ να απολαύσω τη θέα , οι μουσικές αυτή τη στιγμή , αυτή την άσπρη μέρα είναι καλοκαιρινές . χτυπάει το τηλέφωνο η παρέα με ψάχνει σε λάθος καφέ,  ο καφές μου έχει τελειώσει , μια μπύρα βαις για τη συνεχεία.

Υ.γ. μέσα σε μια ‘βδομαδα είδα δυο φορές το ουράνιο τόξο ,η δεύτερη ήταν καλύτερη από την πρώτη  .

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

happiness....or this will destroy you







υ.γ. ευτυχια και καταστροφη μερικες φορες ειναι το ιδιο πραγμα, το ιδιο σκληρα .

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

καποιος με αγγιξε...


….είναι ο φθόνος των έχθρων μου.
                             Lost bodies.


Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στον ανώνυμο ακροατή .

………..γαμιέσαι.
              lost bodies.

 Γιατί τα μάτια των μεγάλων είναι πάντα θλιμμένα , ποτέ δεν γελάνε.
Γιατί όταν επισκέπτομαι σπίτια άλλων συνήθως μιλάνε τόσο   άσχημα για τον κόσμο ?
Αναπάντητα  ερωτήματα μιας πολύ μικρής φίλης .




Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ταξιδια.....

  • Το ωραιότερο ταξίδι αυτού του κόσμου είναι αυτό που κάνουμε ο ένας προς τον άλλον.
  • Εκείνος που φεύγει συντρίβεται ,αλλά εκείνος που μένει γίνεται χίλια κομμάτια .
  • Τα πάθη ταξίδια της καρδιάς .
  • Να φεύγεις είναι το μόνο μέσο για να φτάσεις .
  • Η τύχη δεν είναι ποτέ κακή παρέα .
  • Μόνο τα κοντινά ταξίδια κοστίζουν ακριβά .
  • Το να φεύγεις σημαίνει να κερδίζεις τη δική ενάντια στη συνήθεια .
  • Να φεύγεις! Το Όνειρο των καλών ρίψεων.
  • Αυτός που περιπλανιέται δεν είναι αντικοινωνικός . προτιμά απλά τις μεγάλες σχέσεις .
  • Το να διαβάζουμε , να γράφουμε είναι καθήκον  , το να ταξιδεύουμε είναι δύναμη.
  • Όταν επιστρέφουμε , άραγε η γη έχει μικρύνει η εμείς μεγαλώσαμε?
  • Ο γύρος του κόσμου έπαψε να είναι επικίνδυνο άλμα .
  • Ο αληθινός ταξιδιώτης είναι σαν τον λύκο, όσο κι αν γερνάει δεν αλλάζει.
  • Όταν έχεις δει πολλές χώρες είναι σαν να φτάνεις νέος στην ωριμότητα, ένα από τα μυστικά της ευτυχίας .
  • Κάθε στιγμή η τυχη σας ξαποστέλνει. Εκμεταλλεύεστε άραγε αυτήν την ευκαιρία?

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

αδεσποτα....

  • Ότι, το πιο όμορφο πράγμα είναι να μοιράζεσαι στιγμές χαλάρωσης και κανταϊφιού με φίλους.


  • ίσως αύριο να ισχυριστούμε ότι ήταν ένα όνειρο χαζό.

  • Να φυτρωνει ενας κιτρινος υποτιτλος κατω απο το στομα σου καθε φορα που θα λες

«Εισαι πολυ γλυκος. Να, ετσι οπως κρεμονται διαφορα πραγματα απο την τσεπη σου και μαθαινω για σενα χωρις να αναρωτηθω»

  • Δεν φταιω εγω.
ουτε εσυ φταις .με προκαλεις ομως.
κι εγω το επιτρεπω.
σου επιτρεπω να γεμιζεις και ν΄αδειαζεις
το κεφαλι μου .


  • Ήταν όλα μια σκέψη που κράτησε ένα λεπτό, όσο κρατήθηκε λαμπερός στο δρόμο σε πλάκες και λακούβες κομματιασμένος ο ουρανός,

  • Γιατί η μνήμη σαν τα σκυλιά - έχει μια πίστη πιο ισχυρή κι απ΄την ανάγκη.

  • τους εραστες καταβαθος τους μισουν ολοι/γιατι μονο εκεινοι διαιωνιζουν την οδυνη με τοση αθωοτητα/
υ.γ. κλεμενες φρασεις , λοξες ματιες σε τεθλασμενη πορεια .

αγρυπνια......






υ.γ. μια φορα ποτε δεν ειναι αρκετη .

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

tricky .....

Η θα έπρεπε να μείνω σπίτι  να σηκώνω τηλεφωνά για ευχές και να δέχομαι κόσμο η να φύγω και να πάω στη συναυλία . έπραξα το δεύτερο και δεν το μετάνιωσα καθόλου . ο μάγος από το μπριστολ μας  πήρε τα μυαλά , μας παρέσυρε στην  άγρια πλευρά της πόλης , μια συναυλία τόσο ερωτική .
Ο tricky επικοινωνιακός όσο κανείς άλλος ανέβασε κόσμο πάνω στην σκηνή , έκλεψε την παράσταση ακόμη και όταν είχε γυρισμένη την πλάτη του στο κοινό και τράγους η κοπελιά  με την υπέροχη φωνή . το live κράτησε σχετικά λίγο ( σε σχέση με όσα έχουν ακουστεί ότι παίζει αρκετές ώρες )  αλλά ήταν αρκετό .
Μετά από όλο αυτό το παραλήρημα τι πιο καλό από ένα ποτάκι στο γκαλαξι , εκεί μέσα στη στοά που δείχνει ο Κολοκοτρώνης.


Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

για μενα ......


....απο μενα .
υ.γ.  ηθελα να προσθεσω κι ενα τραγουδι για σημερα , αλλα πολυ δυσκολη η επιλογη , δεν ξερω αν θελω να ειναι μελαγχολικο η χαρουμενο , γιορτινο η πενθιμο (οχι πενθιμο λαθος )  θα ηθελα να ακουσω καποιον να τραγουδαει χωρις συνοδεια οργανων μια γλυκοπικρη αναμνηση του ερωτα , κατι δυνατο ,σπαρακτικο  απο αυτα που δεν αντεχονται για πολυ κατι που σου σπαει την καρδια , κατι που σε μεθαει.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

ενα πρωινο στην αυγη του κοσμου-tricky

Κι ωστόσο σε φέρνω μαζί μου . μια αρρώστια παλιά του αίματος που κάνει αιώνες τώρα τον γύρο της θάλασσας της κλεισμένης από παντού, της από παντού βυθισμένης . είδα αλήθεια το περίγραμμα του κορμιού σου στη χλομή άμμο εκείνο το πρώτο πρωινό του κόσμου . έπρεπε αλήθεια να πληρώσω τόσο σκληρά για όσα πήρε το μάτι μου σ’ εκείνη την αυγή των μεγάλων σκοταδιών , εκείνη τη νύχτα που ο κόσμος συστρεφότανε και ριγούσε για να γεννηθεί , εκείνο τον λίθινο αιώνα των άφωνων χειρονομιών και των ατέρμονων φώτων. Τώρα ναι κατεβαίνω με τα μάτια βαλμένα για πάντα στην ασημένια κούπα, το όνομα σου αστέρι που βυθίζεται ανελέητα στα τοιχώματα του κρανίου μου . αιώνες λοιπόν γερνάω και το πρόσωπο μου θρυμματίζεται , είμαι η σταχτή που την κράτησε ζωντανή το αίμα , αιώνες και μπαινοβγαίνει σ΄ αυτό το κουρασμένο- τι λέω ? φρυγμένο καρβουνιασμένο τοπίο…ήταν όμως μονάχα ένα περίγραμμα. Μια άσαρκη γραμμή που το φουσκωμένο νερό πολιορκούσε και μούσκευε και κυρίευε και έγλειφε λάγνα τις άδειες της κοιλότητες ……..όσα το μάτι προφταίνει όταν τα χέρια δεν σταματούν στο κενό φοβίζουν το θάνατο , κι η ανάπαυση φεύγει σαν μαύρο πουλί τρομαγμένο.
υ.γ. το κειμενο ειναι κλεμενο απο ενα βιβλιο που διαβαζω αυτες τις ωρες .

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

σαν δωρο....



πολλές φορές δεν χρειάζεται να ρωτάς ,
ο καθένας έχει την τάση να αποκαλύπτετε.

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

well i wonder



υ.γ. μπορεις να αποφυγεις την πραγματικοτητα ?

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011