Είναι εγωιστικό να μην εκφράσω κάτι που νοιώθω , όταν έχω φάει τα μούτρα μου?
Αυτές τις κίτρινες φθινοπωρινές μέρες διαβαίνω δρόμους στρωμένους με αναμνήσεις .
Η αποπνικτική υγρασία έχει πνίξει τη μυρωδιά σου , τυφλός βαδίζω με τα μάτια ανοικτά .
oi άλλες αισθήσεις βρίσκονται σε απεργία
Το μόνο που μου έχει μείνει, είναι στα μάτια , το βλέμμα του ανθρώπου που αγαπάει .
Αυτό είναι δικό μου, δεν μοιράζετε.
Υ.γ. έφτασα μισό βήμα πριν, αλλά κατάλαβα ότι δεν είναι θέμα εγωισμού, είναι νωπές oi μνήμες ακόμη για οτιδήποτε , έχουν τη μυρωδιά του κλειστού σπιτιού, κάποιος πρέπει να ανοίξει τα παράθυρα
Υ.γ. σε λίγα λεπτά όσα χρειάζονται η μέρα από κιτρίνη έγινε γκρι , έχει και ένα ανάλαφρο αεράκι ,
Τα χρώματα γίνονται πιο χαρούμενα και oi μυρωδιές ταξιδεύουν παντού.