Κάποιες μέρες …..
Φωτογραφίζω τις
έμμονες μου ,
Γίνομαι μαρτυράς
βίαιων γεγονότων, σαν την χθεσινή παγωμένη μέρα, αλλά αυτό που είδα με πάγωσε περισσότερο,
Σκορπάω το βλέμμα
μου,
Παρακολουθώ την
παλιά τέχνη , χάνομε για ώρες σε νεκρές αίθουσες ,
Τριγυρνάω σαν τουρίστας
στην πόλη ,
Κάποιες νύχτες ….
Μοιράζομαι το μονό κρεβάτι μου,
Ανοίγω βιβλία
και τα κλείνω στην δεύτερη σελίδα ,
Πιάνω τον εαυτό
μου να βλέπει τηλεόραση,
Ονειρεύομαι παράξενους ανθρώπους ,
Στα διαλείμματα….
Βρίσκομαι στην Αφρική
την εποχή του 60 ,αρχές ,
Την εποχή των επαναστάσεων
για ανεξαρτησία ,
Από το Κονγκό μέχρι
τη Μαδαγασκάρη , κι από το Σουδάν μέχρι τη Ναμίμπια .
Υ.γ . τα μεσημέρια στο τραπέζι μου πάντα υπάρχει κάτι να μοιραστώ
με τους φίλους .
5 σχόλια:
το μόνο ανησυχητικό είναι που βλέπεις τηλεόραση. όλα τα άλλα παλεύονται φίλε :)
Θα συμφωνήσω με τον mahler, ίσως και να πρόσθετα το γεγονός ότι κλείνεις τα βιβλία στη δεύτερη σελίδα!
Εύχομαι ο νέος μήνας από αύριο να είναι καλύτερος!
Όλοι τις εμμονές μας φωτογραφίζουμε... Κυρίως αυτές, που σχετίζονται με όσα ποτέ δεν θάχουμε δικά μας!
;-)
μακαρι να ηταν και ο δικος μου Γεναρης τόσο συναρπαστικός!
γυρνοβολουσα την τελευταια ωρα στο μπλογκ σου κ διαβαζα ραντομ παλια κειμενα(θυμηθηκα κ 2-3). ησουνα απο τους πολυ ωραιους μπλογκερ. να σαι καλα μαν οτι κ αν κανεις..
Δημοσίευση σχολίου