Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

howl



ολη αυτη η παρεα ειναι η συντροφια μου εδω και πολλα χρονια ,ειναι τα βιβλια που επιστρεφω ξανα και ξανα , ζηλευω τη σχεση τους , οχι τοσο αυτα που εγραψαν οσο , ολα αυτα που εκαναν τους ερωτες μεταξυ τους , τα ταξιδια τους , την αγαπη τους , την αλληλεγγυη τους , τα κομματιασματα τους , τους πειραματισμους τους .

υ.γ. το ουρλιαχτο του σιωπηλου πονου , δεν θελω να το ακουσεις ,αλλα να το αισθανθεις , να με καταλαβεις εστω και για λιγο.

υ.γ.
νυχτες πρεμιερας σαββατο δαναος

υ.γ. η εικόνα της ημέρας ....βλέπω μια κυρία σε μεγάλη ηλικία σε ένα καροτσάκι να την πηγαίνει βόλτα μια βοηθός , υ σκέφτομαι υπάρχουν και χειρότερα από τα δικά μου που κάθομαι και μιζεριαζω , αλλά είπαμε ο καθένας τα δικά του έχει και τα βλέπει σαν βουνό δυστυχώς , επιστρέφοντας την βλέπω να έχει αράξει σε ένα καφέ να καπνίζει ένα τσιγάρο με τόση ευχαριστήσει , το πρόσωπο της έλαμπε , τόσο γαλήνιο , σαν ο θάνατος να μην την έχει αγγίξει , να το ζει σαν αιώνια έφηβη .

12 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αθάνατη γενιά, άφθαρτη "παρέα" - το ουρλιαχτό τους θα ακούγεται πολλά πολλά χρόνια και θα στοιχειώνει πολλές πολλές μελλοντικές γενιές...

sCaTterBraiN είπε...

ωραία η εικόνα της ημέρας. στα 90 λέω να ξαναρχίσω το κάπνισμα.
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

"...που κάθομαι και μιζεριάζω..."
Κάνω μια δεύτερη στάση εδώ, γιατί δεν αντέχω να μη παρατηρήσω ότι όλο το μυστικό είναι στο "κάθομαι". Υποπτεύομαι λίγο-πολύ τι περνάς, αλλά κάνε στον εαυτό σου την χάρη να μη "κάθεσαι". Σήκω, βγες έξω, βάλε τον εαυτό σου σε μια διαρκή κίνηση σωματική και διανοητική, γέμισε εικόνες ξένες το οπτικό σου πεδίο και την ψυχή, κατόπιν, άλλαξε παραστάσεις, ώστε να ξεφύγεις από αυτό το "μιζεριάζω", που μοιραία ακολουθεί πάντα το κάθε "κάθομαι" σε περιπτώσεις προβλημάτων...
Έχεις πράγματα να κάνεις εκεί έξω - δεν χρειάζεσαι εμένα να στα θυμίσω!
;-)

Ephemeron είπε...

Δυστυχως ετσι ειναι, οπως το γραφεις...
"ο καθένας τα δικά του έχει και τα βλέπει σαν βουνό"
Ο μονος τροπος για να ξεφυγουμε απο το βαλτο που βυθιζομαστε ειναι να μαθαινουμε και για τα "βουνα" των αλλων, και οχι να ασχολουμαστε ασταματητα μονο με το δικο μας "βουνο" και να αφηνουμε ολα τα αλλα να πανε κατα διαβολου...
Καλη σου μερα!

ασωτος γιος είπε...

θα προσθεσω στο σχολιο του Αστεροιντ : ειναι μια γενια αητητη
με τα λιγα τους κανανε πολλα
εμεις με τα πολλα τα χασαμε ολα

ιμερος είπε...

asteroid.....to thema einai oi melontikes genies na paroyn kati , na oyrliaxoyn pio dinata .

ιμερος είπε...

scatterbrain....h zwi den stamata oyte sta 90

ιμερος είπε...

asteroid....eyxaristw tha prospathisw na se akoysw kai praxw analoga .

ιμερος είπε...

ephemeron....etsi einai , kalo vradi !!!

ιμερος είπε...

ασωτος ιοσ....εμεις δεν ξερουμε τι μας γινεται:(

tsarlatann είπε...

it seems like we've got a little observative poet among us

η θνησιμότητα, η απόγνωση, και το έλεος, τα τρία στοιχεία που με κάνουν να χαζεύω

ιμερος είπε...

tsarlatan...why not?