Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

dikopo maxairi....



.....oi sxeseis twn anthrwpwn eite erwtikes eite filikes , diaveste to keimeno edw

y.g.  h svoyra exakolouthei na  gyrizei ...... 

8 σχόλια:

sCaTterBraiN είπε...

αν και πρόσφατα απογοητεύτηκα πολύ από 2 φιλικές μου σχέσεις, δεν μοιράζομαι την απαισιοδοξία σου. καμιά φορά δεν υπάρχει κακή πρόθεση απλά λάθος προσδοκίες, διαφορετικά επίπεδα δέσμευσης, διαφορετικά θέλω, κοκ. επίσης, καμιά φορά, φαίνεται να έλκουμε η να μας ελκύει ένα είδος ανθρώπου που είναι 'τοξικό' για μας. και εδώ υπάρχουν μαθήματα για την επόμενη φορά.
αύριο θα είναι καλύτερα...
:-)

mahler76 είπε...

θα διαβάσω αργότερα το κείμενο. μήπως όμως είναι ώρα να σε δούμε να ετοιμάζεις καμιά μπριζολίτσα παρά τις φλέβες σου?

ιμερος είπε...

scatterbrain......den mporw na soy apantisw giati tha pw ta pragmata mono apo ti meria moy kai den xerw an exw dikio , alla sigoyra eixa diathesi na koyvediasw kai lisoyme to otidipote .
ayrio mia alli mera !!!!

ιμερος είπε...

mahler....pros to paron volepsoy me fasolada poy molis mageirepsa (meta apo poli kairo ) , oso gia tis fleves moy den tha tis kopsw yparxoyn ki alloi tropoi lol

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Οι ανθρώπινες σχέσεις κάθε είδους είναι πολύπλοκες - κι όσο πιο στενές ή προσωπικές τόσο πιο δύσκολες...
Το κείμενο, στο οποίο παραπέμπεις, έχει δόσεις ακρίβειας αλλά έχει και δόσεις "εφηβικής" υπερβολής. Υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων, στις οποίες ανήκουν οπωσδήποτε και οι πολύ νέοι, που επεξεργάζονται με ακραίο τρόπο τον κόσμο γύρω τους και που απλώς δεν είναι βιολογικά έτοιμοι για μακροπρόθεσμες, σοβαρές σχέσεις και δεσμεύσεις. Και ευτυχώς, γιατί η νεανική ηλικία δεν διαθέτει τα εχέγγυα για να κάνει σωστές επιλογές και να δεσμευθεί διά βίου. Η ωριμότητα κερδίζεται με τον χρόνο και με τις εμπειρίες... Άλλο ζήτημα το πώς θα διαχειρισθεί κανείς την "ανησυχία" της νεανικότητας στον τομέα αυτό. Κι αυτή ακόμα η διαχείριση, σ' όποια πλευρά κι αν ανήκεις, απαιτεί
συναισθηματική ωριμότητα, που λείπει, γι' αυτό και διαβάζουμε ακραίους χαρακτηρισμούς και ακραία, γενικευμένα, συμπεράσματα στο κείμενο... Οι γενικεύσεις, όμως, και μάλιστα οι οξείες γενικεύσεις αποτελούν ένα έδαφος πολύ ολισθηρό, διόλου ασφαλές, για να βαδίσεις πάνω τουμ, να χτίσεις την ζωή σου!

Άλλο ζήτημα τώρα οι σχέσεις των μεγαλύτερων. Εκεί ισχύουν άλλοι κώδικες κι άλλοι κανόνες και πρέπει όλοι να βάζουμε αρκετό νερό στο κρασί μας. Τι νερό εννοώ; Να μπαίνουμε ΚΑΙ στην θέση του άλλου, να βλέπουμε τα πράγματα ή τον εαυτό μας ΚΑΙ από την δική του πλευρά...
Πολύ συχνά ακόμα κι οι μεγαλύτεροι σέρνουμε μαζί μας φόβους και ανασφάλειες, που δεν μπορούμε να διαχειρισθούμε, που μας κάνουν να αμφισβητούμε τα πάντα και τους πάντες γύρω μας, να βλέπουμε εχθρούς κι όχι συντρόφους ή συνεργάτες. Κάνουμε τότε τις ανθρώπινες σχέσεις πόλεμο απ' όπου κάποιος πρέπει να βγει νικητής, ενώ δεν είναι έτσι, δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Θάπρεπε θα μπορούσε νάναι όλα πολύ πιο απλά, αλλά η απλότητα είναι αφαίρεση του περιττού, άρα κάτι που κατακτάται, που κερδίζεται... δεν προσφέρεται έτοιμη. Θέλει προσπάθεια, γνώση και χρόνο η αφαίρεση. Κι έτσι πρέπει να γίνεται, έτσι μπορεί να γίνεται. Μιλάμε για σύνδεση ανθρώπινων ζωών...
Δίνουμε, λοιπόν, χρόνο στους συντρόφους; Δίνουμε χρόνο και στον ίδιο μας τον εαυτό, ως προς τις σχέσεις; Έχουμε χρόνο, για να δώσουμε;
Κι από την άλλη πλευρά, αν τα δίνουμε όλα αυτά, αλλά οι άλλοι δεν τα δέχονται, τότε μπορεί απλώς να μη είμαστε συμβατοί μαζί τους είτε γενικά είτε στην συγκεκριμένη συγκυρία κι είναι καλύτερα να μη επιμείνουμε. Αξίζει τότε να βγάζουμε καθολικά απαξιωτικά συμπεράσματα από αυτό; Ίσως όχι. Ίσως, όσο χάνουμε χρόνο κολλημένοι, να περιμένουν άλλοι κι άλλες στην επόμενη στροφή...
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
{.πavλος.} είπε...

μηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη....

αύριο θα είναι μια πολύ όμορφη μέρα...
...το πιστεύω!!!!!!!!!!!!!!!!!

αγκαλίες πολλές...φιλιάααααααα :)

ιμερος είπε...

paylos....den itan kai toso omorfo , alla sigoyra oxi asximi , polla filai !!!!